“วัฒนธรรมต่อยอดเรื่องเล่าไม่รู้จบ” ภาพยนตร์ลำดับแรกของ ‘พี่เจ้ย-อภิชาติพงศ์’ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวในรูปแบบสารคดีเชิงทดลอง อาศัยการเล่าเรื่องต่อกันไปโดยมี ‘ครูดอกฟ้า’
เป็นตัวละครหลัก หนังพาเราไปซึมซับวัฒนธรรมต่างๆตั้งแต่ภาคเหนือ ภาคอีสาน และภาคใต้ เรื่องราวของ ครูดอกฟ้า จึงถูกบอกเล่ากันผ่านวัฒนธรรมของแต่ละพื้นที่
ความน่าแปลกและน่าค้นหาคือเรื่องราวของแต่ละพื้นที่นั้นต่อกันจนเป็นเรื่องเล่าขนาดยาว แต่ลักษณะภายในเรื่องกลับแตกต่างกันในความคิดหรือแนวคิดต่อตัวละคร ครูดอกฟ้า แน่นอนว่า
เมื่อหนังใช้การเล่าเรื่องของผู้คนทั่วๆไป ตัดสลับเป็นภาพเหตุการณ์จากสิ่งที่ชาวบ้านเล่า คนขายของเล่า เด็กน้อยเล่า หรือกระทั่ง คนใบ้อาศัยภาษามือเล่าเรื่อง
ตัวหนังจึงไม่มีบทภาพยนตร์ตายตัวและดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆแบบไม่จบสิ้น พร้อมทิ้งเรื่องราวปลายเปิดไว้ให้คนดูต่อเติมเสริมเรื่องราวของ ‘ครูดอกฟ้า’ กันเองต่อไป วิธีเล่าเรื่องของ ‘ดอกฟ้าในมือมาร’
จึงน่าสนใจในการทดลองสร้างเรื่องราวในรูปแบบปลายเปิด+ต่อยอด โดยไม่รู้ว่าจะพบเจอกับเรื่องราวอะไรได้บ้าง เราจึงไม่สามารถคาดเดาซับพล็อตเรื่องได้เลยว่าจะเป็นอะไรต่อไป นอกจากนี้ ภาพยนตร์ยังถ่ายทำด้วยฟิล์มขาวดำตลอดทั้งเรื่อง พร้อมทั้งเก็บภาพเคลื่อนไหววัฒนธรรมต่างๆไว้ได้อย่างเป็นธรรมชาติ