King Kong (2005) คิงคอง

ผมชอบคองนะครับ ชอบมาตั้งแต่เด็กละ ตัวละครนี้คลาสสิคมากๆ มาก พูดถึงแล้วใครๆ ก็รู้จัก ผมเคยดูหลายเวอร์ชั่นนะครับ ทั้งของ Jessica Lange และภาคอื่นๆ (จำมิได้) แต่รู้สึกว่าตอนเด็กผมจะดูภาคนี้บ่อยสุด เพราะมันสนุกมากครับ ขนาดช่วงคุยกันแรกๆ ผมยังชอบเลย ปกติถ้าดูอะไรที่มันคุยกันเยอะๆ ผมจะเบื่อครับ แต่เรื่องนี้กลับดูน่าสนใจเฉย และผมก็ลองกลับมาย้อนดูใหม่หลังจากไม่ได้ดูมานาน ปรากฏว่าผมชอบมากกว่าเดิมครับ

เรื่องย่อ

แอนน์ แดร์โรว (Naomi Watts) ผู้หญิงติดดินธรรมดาๆ คนหนึ่งที่พึ่งจะตกงานไปหมาดๆ แล้วเธอก็ไปพบกับคาร์ล แดนั่ม (Jack Black) ผู้กำกับหนังที่กำลังตกอับและต้องการหานางเอกไปเล่นหนังของเขา แอนน์ได้ตอบตกลง และได้เดินทางไปถ่ายทำหนังของเขาที่สิงคโปร์ แต่หารู้ไม่ว่าการเดินทางครั้งนี้จะเป็นการเดินทางที่เธอไม่อาจลืมเลือน

ต้องบอกก่อนเลยว่ามันเหนือความคาดหมายทุกอย่างเลยครับ ทั้งบท เนื้อเรื่อง นักแสดง CG ทุกอย่างมันเป๊ะมากครับ เป๊ะโคตรอ่ะ! จุดแรกที่ผมชอบมากเลยก็คือบทหนังครับ ปกติเราก็จะหวังไว้อยู่แล้วครับว่า “แอ้ะ! หนังสัตว์ประหลาด บทป่วยแน่นอน” เพราะผมมักจะผิดหวังกับบทหนังสัตว์ประหลาดถล่มเมืองครับ เช่น Independence Day: Resurgent ที่ตรรกะและก็ไดอาล็อคต่างๆ ของหนังพังมาก และก็ Godzilla (2014) ด้วยครับ เอาจริงๆ บทมันก็ไม่ได้แย่หรอก แต่ผมผิดหวังในส่วนบทของก็อตจิที่ออกมาน้อย หรือแม้กระทั่งหนังที่คนหลายคนชอบอย่าง Pacific Rim ผมก็ไม่ชอบบทครับ มันดูไม่ค่อยสุดยังไงไม่รู้

แต่เรื่องนี้กลับเกินคาดครับ ตัวละครแต่ละตัวถูกเขียนออกมาได้มีน้ำหนักเท่ากัน เอาจริงๆ ผมจำชื่อและก็เรื่องราวของทุกตัวละครได้หมดเลยนะ ยกตัวอย่างตัวละครจิมมี่ (Jamie Bell) ครับ คือแกจะเป็นเด็กที่เกรี้ยวกราดมาก ไม่ค่อยเชื่อฟังผู้ใหญ่ เพราะแกอยากจะพิสูจน์ให้เฮย์สได้เห็นครับ ว่าแกสามารถยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ สังเกตุจากฉากที่จิมมี่พยายามจะหลบหน้าเฮย์สครับ แต่ในที่สุดเฮย์สก็จับได้และก็ยึดปืนมาจากจิมมี่ แต่จิมมี่ก็เถียงกลับ “ตอนที่พวกทหารให้ปืนคุณ คุณอายุยังไม่ถึงผมด้วยซ้ำ” ฉากนั้นมันจี๊ดมากครับ ผมสามารถสัมผัสถึงความเป็นลูกผู้ชายของจิมมี่ได้ด้วยประโยคที่เขาพูดถัดมาว่า “ผมแค่อยากช่วยมิสซิสแดร์โรว” แล้วเฮย์สก็ให้ปืนกับเขาไปครับ เพราะเฮย์สเห็นความกล้าในตัวเขามากพอที่จะกล้าจับปืน รู้มั้ยครับ แค่ฉากนี้ความยาวไม่ถึง 1 นาที ผมสามารถเข้าถึงตัวละครตัวนี้ได้ลึกซึ้งมาก โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรมาก

^

แต่ที่แปลกก็คือ ตัวละครที่ผมว่ามามันเป็นแค่ตัวละครประกอบครับ ไม่ใช่ตัวเด่นแต่อย่างใด

ขนาดไม่ใช่ตัวละครเด่น ผู้เขียนบทยังใส่ใจเลยครับ เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปห่วงตัวละครหลัก ตัวละครหลักเรื่องราวเยอะกว่าตัวละครจิมมี่ที่ผมว่ามาอีกครับ ตัวละครหลักที่ผมอยากจะพูดถึงมากๆๆๆๆๆ ก็คือแอนน์ นางเอกของเราเนี่ยแหละครับ

เธอเป็นสาวสู้ชีวิตครับ เธอรักในอาชีพแสดงโชว์ตลกของเธอ รักจนมันฝังเข้าไปในดีเอ็นเอของเธอแล้ว เพราะฉะนั้นงานคือชีวิตของเธอครับ จนถึงเมื่อกิจการงานที่เธอทำมันเดินทางมาถึงจุดจบ เธอก็แทบจะเข่าทรุดครับ คนรอบข้างเธอก็จะแยกตัวไปทำมาหากินตามภูมิลำเนาบ้านเกิดเมืองนอนเขา ทีนี้แอนน์ก็ต้องเลี้ยงชีพตัวคนเดียวครับ แต่ก็ยังคงรักษาศักดิ์ศรีของเธอไว้ ขนาดมีคนเสนอให้เธอไปเต้นเปลื้องผ้าเพื่อแลกเงิน เธอยังไม่ไปเลยครับ นั่นแสดงว่าเธอเห็นคุณค่าในตัวเองอยู่และก็มีสติพอที่จะหางานทำเองได้ และเมื่อเธอได้พบเจอกับแดนั่ม ผู้กำกับหนังที่ต้องการหานางเอกที่จะมาเล่นหนังของเขา แล้วเธอก็ตกลงรับเล่นครับ เพราะบทที่เธอต้องรับก็คือบทที่เขียนขึ้นมาโดยแจ็ค ดริสคัล นักเขียนที่เธอชื่นชอบมาโดยตลอด คราวนี้ก็เข้าทางครับ งานดี ไม่ต้องออกแรงมาก แถมได้ใกล้ชิดกับนักเขียนคนโปรดด้วย แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นความรักจากการร่วมงานกันของสองคนนี้

ไม่น่าเชื่อครับว่าหนังสัตว์ประหลาดตัวละครคนจะมีเรื่องราว ที่ผมร่ายยาวมาขนาดนี้ ผมจะบอกว่าหนังเรื่องนี้เป็นดราม่าก็ได้ครับ เพราะในส่วนผจญภัยนั้นมันเป็นแค่ทางผ่านของเนื้อเรื่องและก็ใส่มาเพื่อคนดูจะได้ไม่เบื่อแค่นั้น แต่เอาเข้าจริงๆ ผมว่าส่วนผจญภัยเป็นส่วนที่ดูสนุกน้อยที่สุดในเรื่องแล้วนะ เพราะมันไม่ค่อยตื่นเต้นอ่ะครับ มันดูไร้ความน่าสนใจยังไงไม่รู้ ตรงนี้ผมพูดถึงด้านแอคชั่นนะครับ ผมว่าแอคชั่นมันไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมสักเท่าไหร่ แถมดันเอาตัวละครที่ปูมาดีมาฆ่าตายซะงั้น แต่ก็อภัยให้ได้ครับเพราะตัวละครที่ตายไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ แต่ที่ผมประทับใจมากกว่างานแอคชั่น ก็คือความสัมพันธ์ของแอนน์กับคองครับ

• King Kong (2005) คิงคอง