ซังมัน ชายหนุ่มโดดเดี่ยวที่ไม่เป็นคนสำคัญของใคร ๆ เลย เหมือนกับโลกนี้ไม่มีใครรับรู้การมีตัวตนของเขา จนเป็นสาเหตุให้คิดหาทางฆ่าตัวตาย แต่ได้รับการช่วยเหลือไว้ทัน เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาพร้อมกับพบว่าตนเองมี ความสามารถพิเศษในการติดต่อกับผีได้ พร้อม ๆ กับผี 4 ตน ประกอบด้วย ผีหนุ่มใหญ่ที่สูบบุหรี่ตลอดเวลา-ผีหญิงสาวที่เอาแต่ร้องไห้-ผีชาย สว. (สูงวัย) จอมทะลึ่ง และผีเด็กที่อยู่ไม่สุข ผีทั้งสี่ตนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา ซังมัน จึงต้องหาทางทำให้ผีทั้งสี่ไปจากชีวิตตน นั่นคือทำตามความต้องการสุดท้ายของผีแต่ละตนโดยอาศัยร่างของเขาเป็นสื่อ ซึ่งส่งผลให้ชีวิตอันโดดเดี่ยวของซังมันเปลี่ยนไป ชา แต ฮยุน ยังพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาคือเบอร์หนึ่งในการเป็นนายเจี๋ยมเจี้ยมที่ได้ใจคนดูเสมอ และคนดูก็รักจะเห็นเขาเป็นไม่ว่าจะอยู่ในหนังเรื่องใดก็ตาม ซึ่งในอีกมุมหนึ่งมันก็กลายเป็นดาบสองคมสำหรับเขาที่ทำให้ไม่สามารถฉีกตัวเองจากบทนายเจี๋ยมเจี้ยมได้ บทบาทของคนและผีที่เหลือในหนังต่างมีช่วงเวลาของตนเอง เมื่อถึงเวลาของตนก็ทำได้โดดเด่น เมื่อต้องเป็นส่วนประกอบก็ไม่เกิดการขโมยซีน ตัวละครฝั่งคน ที่ปรากฎในหนังน่า สะท้อนความตรงกันข้ามโดยตั้งใจ พระเอกที่เป็นเด็กกำพร้า โตมาโดยฝันจะมีครอบครัว ไร้เพื่อน ไร้คนเหลียวแล และต้องมาเห็นวิญญาณของคนที่ตายไปแล้ว ในขณะที่นางเอกเป็นพยาบาล โตมาในครอบครัวไม่อบอุ่น ทำงานที่ ต้องพบเจอคนตายทุกวัน และโลกของตนอยู่กับคนใกล้ตาย (ทำงานพยาบาลผู้ป่วยระยะสุดท้าย) แต่อย่างน้อยชีวิตของเธอก็เป็นคนสำคัญของคนในครอบครัวที่เหลืออยู่ (พ่อ) ด้วยชีวิตของทั้งคู่จึงเหมือนภาพสะท้อน คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า