Video Sources 284 Views Report Error
Synopsis
ปาน (นีรนุช ปัทมสูตร) คุณย่าวัย 74 ปี ทั้งหัวดื้อ ปากเสีย ขี้บ่นและขี้โวยวายจนทำให้ลูกสะใภ้ต้องอึดอัดและเครียดจนต้องเข้าโรงพยาบาลลูกชายจึงจำเป็นต้องพาย่าปาน ไปอยู่บ้านพักคนชราเมื่อย่าปาน รู้เข้าจึงออกจากบ้านไปด้วยความเศร้าและผิดหวัง เธอเดินเรื่อยเปื่อยจนไปเจอร้านถ่ายภาพแห่งหนึ่งชื่อ “ฉายารำลึก” และตัดสินใจเข้าไปในร้านเพื่อถ่ายรูปตั้งใจว่าจะเป็นภาพสุดท้ายของตน แต่เมื่อออกมาจากร้าน เธอต้องตะลึงที่เห็นตัวเองหน้าตากลับย้อนไปเหมือนเธออายุ 20 ปีอีกครั้ง
จากนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปเธออยากใช้ชีวิตให้สดใสและอิสระแต่อีกใจก็อยากกลับไปสานสัมพันธ์กับครอบครัวย่าปานเปลี่ยนชื่อเป็นป่าน (ใหม่ ดาวิกา โฮร์เน่)ไปอาศัยอยู่ในบ้านเช่าของพ่อม่ายเชียร (รอง เค้ามูลคดี) เพื่อนเก่าเพื่อนแก่แต่วัยเด็กและเข้าร่วมวงดนตรีกับบูม(เจเจ กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม)หลานชายของเธอโดยมีนัท(สหรัถ สังคปรีชา)โปรดิวเซอร์หนุ่มเจ้าของรายการโทรทัศน์ที่เห็นความสามารถอันแตกต่างจากนักร้องคนอื่นๆ ของป่านจึงพยายามผลักดันวงดนตรีนี้ให้โด่งดัง
ยอมรับเลยว่าตอนแรกเข้าไปดูหนัง 20 ใหม่ ยูเทิร์นวัย หัวใจรีเทิร์น โดยไม่คาดหวังอะไรนอกจากความบันเทิงคลายเครียดขำ ๆ แต่ไม่ตั้งตัวไปก่อนเลยว่า หนังจะออกมาตลกได้สุดทางขนาดนี้ จังหวะโดยรวมค่อนข้างดี และถ่ายภาพสวยกว่าหนังไทยหลาย ๆ เรื่อง สไตล์ภาพของเขามันเหมือนจะมีความเก่า มีความวินเทจ แต่ก็มีความรู้สึกว่าเด็กสมัยใหม่น่าจะชอบการถ่ายภาพสไตล์อย่างนี้
ใหม่-ดาวิกา สวยเป๊ะ (คอสตูมแบบนี้เนี่ย ถ้าไม่ใช่ดาวิกา ใส่แล้วอาจจะไม่สวยแบบนี้อะ) แสดงก็ปัง มีความมืออาชีพเลยแหละ อายุแค่นี้แต่ต้องเล่นเป็นคนแก่ เป็นทั้งแม่ทั้งยาย ไม่ง่ายเลยจริง ๆ ที่สำคัญไม่คิดเหมือนกันนะว่า สวย ๆ เริ่ด ๆ อย่างดาวิกาจะกล้าเล่นตลกใหญ่เบอร์แรงสุดโต่งได้ขนาดนี้ คือเราก็เคยเห็นนางเล่นหนังตลกอย่าง พี่มากพระโขนง อยู่หรอกนะ แต่เรื่องนั้นนางเป็นผี ไม่ได้เป็นคนฮาไง มีก็มาริโอ้กับสี่สหายที่เอาฮา มาเจอแบบนี้ก็ประทับใจนางนิดนึง
ในส่วนของนักแสดงฝ่ายชาย ทั้งพี่ก้อง-สหรัถ และเจเจ-กฤษณภูมิ เราค่อนข้างเฉย ๆ นะ ดูไม่ได้ใช้สกิลการแสดงขั้นกว่าหรือไปไกลกว่าการแสดงเป็นตัวเองมากเท่าไหร่ แต่ยอมรับว่าความหล่อสุขุมนุ่มลึกของพี่ก้องยังคงขายได้ ความตี๋อินเตอร์และความกรุ้มกริ่มของเจเจเองก็ช่วยให้หนังน่าดูขึ้นเป็นกองเหมือนกัน อย่างไรก็ดี นักแสดงชายที่โดดเด่นที่สุดในเรื่อง เรายกให้ป๋ารอง เค้ามูลคดี นะ เพราะอะไร ไปดูเอาเอง
นอกจาก 20 ใหม่ฯ จะเป็นหนังตลกคอเมดี้ แฟมิลี่ ที่ดีต่อใจแล้ว ยังมีสาระ มีประเด็นซับซ้อนหลายหลากเกี่ยวกับดราม่าชีวิตมนุษย์ ทั้งชีวิต ครอบครัว และความฝัน อีกต่างหาก แต่ประเด็นเหล่านี้ไม่หนักและไม่น่าเบื่อเลย เขาใช้วิธีการนำเสนอที่น่าสนใจ เล่าค่อนไปทางติดตลกเบาสมอง ทั้งยังมีความแฟนตาซี คนดูทุกเพศทุกวัยก็สามารถเข้าถึงได้ไม่ยาก มีช็อตซึ้งหลายฉาก น้ำตาคลอ
บางจุดอาจจะล้น ๆ หรือขาด ๆ เกิน ๆ บ้าง แต่โดยรวมมันก็ยังดูสนุกอยู่ ไม่ต้องคิดอะไรมาก คิดซะว่ามันรีเมคมาจากเกาหลี ความเมโลดราม่า หรือความโอเวอร์มันก็ตามเบอร์ซีรีส์เกาหลีทั่วไปนั่นแหละ
ประเด็นที่จี๊ด ๆ อย่างชัดเจนที่สุดคือ Generation Gap (ช่องว่างระหว่างวัย) หรือ Ageism (การเหยียดอายุหรือตัดสินคนจากอายุวัย) เห็นได้ชัดว่า เด็กหลายคนอยากใช้ชีวิตตามประสาเด็ก ๆ ที่ไม่มีคนแก่มาเกี่ยวข้อง อาจด้วยรู้สึกว่าพูดกันคนละภาษา หรือมีความคิดต่อโลกที่แตกต่างกันเกินไปตามยุคสมัย เช่น ย่าปานชอบบ่นหลานสาวที่ใส่กางเกงสั้นจู๋ว่าโป๊ไปว่าไม่งาม
เด็ก ๆ ชอบรำคาญคนแก่เพราะเขาขี้บ่น ทั้งที่ที่จริงแล้วเขาบ่นอาจเพราะเขาผ่านน้ำร้อนมาก่อน เขาแค่อยากสอนให้เราทำออกมาได้ดีกว่าที่เขาเคยทำ เขาบ่นด้วยความหวังดีว่าอยากให้เราได้ดีหรือไม่ดูไม่ดีในสายตาคนอื่น หาใช่บ่นด้วยความต้องการตำหนิซ้ำเติม
นอกจากนี้เด็ก ๆ ชอบรำคาญคนแก่ที่เขาขี้ลืมและหัวดื้อ โดยที่ตัวเองก็ลืมไปว่า เมื่อเวลาผ่านไป วันนึงตัวเองแก่ไปก็ต้องหลง ๆ ลืม ๆ เหมือนเขานั่นแหละตามธรรมชาติ หรือบางคนก็อาจลืมอีกว่า ผู้หญิงแก่ ๆ คนนี้นี่แหละที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เรายังจำความไม่ได้และทำอะไรไม่เป็นเลยเสียด้วยซ้ำ เราจะดื้อ จะงอแง หรือจะงี่เง่าแค่ไหน เขาก็ยังไม่ทอดทิ้งเรา
ตรงกันข้าม ลูกหลานเป็นสิ่งที่เขาคิดถึงตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะถูกเพิกเฉยหรือทอดทิ้ง ลูกหลานก็ยังคงเป็นความรัก ความผูกพัน และความภูมิใจของเขาไม่รู้ลืม จึงไม่แปลกที่เราอาจจะเห็นญาติผู้ใหญ่ชอบคุยโวกับใคร ๆ เรื่องความสำเร็จของลูกของหลานตัวเอง เพราะเขารู้สึกว่า ในฐานะคนแก่ ชีวิตของเขาคงไปไกลมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว มีแต่ลูกหลานนี่แหละที่เป็นอนาคตและความหวังที่เหลืออยู่
แต่ไหนแต่ไร สังคมไทยเป็นครอบครัวขยายกันเสียส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหนที่ลูกหลานไทยเริ่มมองคนแก่เป็นภาระของสังคม ภาระของบ้าน หรือเป็นส่วนเกินของครอบครัว จนสุดท้ายก็เอาไปฝากไว้กับบ้านพักคนชรา ซึ่งมันน่าเสียดายนะที่คนรุ่นใหม่เดี๋ยวนี้ได้เรียนรู้อะไรจากญาติผู้ใหญ่หรือผู้อาวุโสน้อยกว่าที่ควรจะเป็น เพราะบทเรียนของคนรุ่นก่อนนั้น ตามหลักแล้ว มันควรมีค่ามาก
ทั้งนี้ บทเรียนที่ว่านี้เราไม่ได้หมายถึงแค่ความรู้หรือความชำนาญในด้านใดด้านหนึ่งที่ท่านพร่ำทำมากว่าหลายสิบปี หากแต่หมายถึงความผิดพลาดหลายสิบครั้งในช่วงชีวิตของพวกท่านตั้งแต่พวกท่านยังหนุ่มยังสาว
ย่าปาน เป็นตัวอย่างของคนแก่ที่รู้สึกว่าตัวเองใช้ชีวิตวัยสาวไม่คุ้มและไม่ได้เดินตามความฝันของตัวเอง ถึงแม้ในหนัง ปาฏิหาริย์ได้ช่วยให้ย่าปานให้ย้อนวัยไปเป็นสาวอีกครั้ง ได้ทำในสิ่งที่พลาดไปครั้งยังสาวใหม่ และได้ทำตามความฝันหรือมีชีวิตเพื่อตัวเองบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับโอกาสอันมีค่านั้นอย่างที่ย่าปานได้
ณ ขณะที่ดูหนัง เราอาจจะคิดว่า “ถ้ากลับไปเป็นสาวอย่างย่าปานได้สักครั้งก็คงดี” และในขณะเดียวกันก็คงรู้แก่ใจด้วยนั่นแหละว่า “ชีวิตจริงเราจะมีปาฏิหาริย์อย่างย่าปานได้อย่างไร… เป็นไปไม่ได้”
อืม… นั่นแหละ เพราะเรื่องย้อนวัยย้อนเวลามันเป็นไปไม่ได้ยังไงล่ะ มันจึงสำคัญที่เราจะต้องใช้เวลาและกำลังวังชาที่มีอยู่ตอนนี้ให้เกิดประโยชน์และมีค่ามากที่สุด จริงมั้ย? ดังนั้น อย่าปล่อยให้ตัวเองต้องแก่ก่อนแล้วถึงเพิ่งจะคิดได้ว่าเราต้องใช้ชีวิต… เราต้องสู้เพื่อความฝัน เพราะบางอย่าง… ให้มาทำตอนแก่มันทำไม่ได้แล้ว หรือต่อให้ทำมันก็คงไม่สนุกเท่ากับทำตอนยังหนุ่มยังสาวหรอก
เออ จะว่าไปแล้ว ตัวละครในเรื่องตั้งแต่วัยลูกหลานจนไปถึงคนแก่วัยทอง จะมีก็แต่เพศชายที่ดูมีงานมีการ มียศมีตำแหน่ง และเอาจริงเอาจังในการมีฝัน เราไม่ค่อยเห็นผู้หญิงในหนังเอาการเอางานอะไร เท่าที่เห็นก็อยู่บ้านเป็นแม่บ้าน ถึงแม้จะเรียนจบมีปริญญา ก็ไม่จริงจังหางาน เหมือนจะเกิดมาเพื่อให้ลูกให้สามีเลี้ยงอย่างเดียว ถ้ายังหาผัวไม่ได้ก็ให้พ่อให้แม่เลี้ยงต่อไปก่อน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะวัฒนธรรมเกาหลีเขามาอย่างนั้นแต่แรกแล้วหรือเปล่า
แต่เราว่านั่นเป็นกับดักที่ไม่ดีอย่างหนึ่งของผู้หญิงเลยนะ ถ้าวันนึงผัวตายก่อนหรือถ้าวันนึงลูกมันทรพีไม่เลี้ยงเราจะทำอย่างไร?
โดยสรุป 20 ใหม่ ยูเทิร์นวัย หัวใจรีเทิร์น นักแสดงสวยหล่อ ดาวิกางานดี แต่นี่ไม่ใช่หนังตลกไร้สาระหรือเป็นแค่หนังที่เอาดาราฮอต ๆ มาร้องเพลงลิปซิงก์เต้นแร้งเต้นกา หากแต่นี่เป็นหนึ่งในหนังครอบครัวของไทยที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งแห่งทศวรรษ ที่ควรไปดูกันพร้อมหน้าพร้อมตาตั้งแต่รุ่นลูกรุ่นหลานยันรุ่นปู่ย่าตาทวด
หนังภาพสวย บทดีมีสาระ สนุกเกินคาด เพลินสุดอะไรสุด ขำหนักมาก แต่ร้องไห้หนักกว่า ซึ้ง…
Original title 20 Mai (2016) 20 ใหม่ ยูเทิร์นวัย หัวใจรีเทิร์น
Similar titles
